De bouwaanvraag is goedgekeurd, de lening is in orde, de compromis is getekend.
In die volgorde.
We wonen al een aantal jaren in het huis en kopen van familie. Een beetje gek doen moet dus kunnen.
De notaris vond onze bizarre volgorde volkomen ongepast. Waarschijnlijk omdat we hem gepakt hebben in snelheid.
Het opstellen van de compromis duurde eeuwen en als ik niet achter zijn veren zou hebben gezeten, kregen we die waarschijnlijk met het opleveren van de verbouwing.
Maar allé, so far so good.
Het is nu aan de bank om de notaris van tijd tot tijd een beetje aan te moedigen.
En bij de volgende signeersessie trekken we een fles open.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten