Eergisteren ging de telefoon.
Een installatie was onverwachts weggevallen en de kachelmannen konden dus vroeger onze kachel komen installeren. Aangezien flexibiliteit een van onze sterktes is, waren Carl en ik direct te vinden voor de vervroegde installatie van onze megabangelijke inbouwhaard.
Gisteren ging de deurbel en daar waren ze al, de kachelmannen.
En ze hadden onze megabangelijke Infire inbouwhaard van Bodart & Gonay meegebracht.
Toen ik naar mijn werk vertrok, zag ik nog net onze hoogbejaarde kachel afgevoerd worden. Tijd voor verjonging, tijd voor vernieuwing.
Met een gerust hart liet ik de werf achter onder het alziend oog van Eddie (woef) die de kachelmannen natuurlijk niet uit het oog zou verliezen.
Onder de middag zag ik een immens gat in onze muur. Bleek dat de schouw niet zo stevig was als we dachten en dat het rookkanaal (dat ook al vol knikken zat) bijna toegeplakt was met roet.
De kachelmannen konden natuurlijk niet door de muur kijken maar waren vastbesloten hun missie tot een goed einde te brengen. Ondertussen leek het ook al of de Eyjafjallajökull in onze living was uitgebarsten, maar ieder voordeel heb ze nadeel, toch?
Die avond -een paar uur later dan verwacht- trof ik Carl en de kachelmannen in de keuken aan.
Het glas diende geheven worden op de installatie van de prachtige, nieuwe megabangelijke inbouwkachel.
Vuur mogen we er de eerste dagen nog niet in maken door de metselwerken maar binnenkort wordt hier zeker en vast stevig gestookt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten